م ح ر م

همیشه کار یه عده‌ای شده تقویم و نگاه کنند و یه مناسبت ایام را در بیاورند و در مورد همشون یا یکیشون بنویسند از میلاد مسیح گرفته و روز جهانی فلان و راز چشمان خندان فلان در مورد تختی می‌نویسند که ابر مرد بود ومحرم که می‌آید از بالا تا پایین هر چه در می‌آید می‌نویسند. اما می‌خواهم بگویم محرم یه مناسبت نیست که از روی تقویم یاد آن بیفتیم محرم ماهی‌ست که از بوی خون دل‌ها می‌توان متوجه آن شد.

تو محرم حالا اگر هزار تا شبه اعتقادی و از خدا و امام حسینu گرفته تا ولایت فقیه و نماز و وضو داشته باشی از آخانید بدت بیاد و جلو ماهواره ولو باشی یه محرم را هر چند دهه اول با هر عقیده و مسلکی چاکر امام حسین می‌شی.

 جالب است؛ شاید خیلی‌ها فکر کنند من الان یه موضوع مذهبی پرداخته‌ام در حالی که این طور نیست این قدر سر من هم گیج بود از خودم و دلم، که من از روی تقویم می‌نویسم ماه محرم اومده. ولی نمی‌دانم چرا محرم نشده یاد کربلا افتاده‌ام…